Wednesday, June 20, 2007

ဟိုးတုန္းက ဟာသေလးတစ္ခု

ကၽြန္ေတာ့္အဘတစ္ေယာက္နဲ႔ စကားေျပာရင္းက သူက ဟာသေလးတစ္ခုေျပာတယ္။ တကယ္လား ဒ႑ာရီလား ဆိုတာေတာ့ မေျပာတတ္ဘူး။ ဟာသေလးျဖစ္လာတဲ့အခ်ိန္က ေတာ္ေတာ္ၾကာပါၿပီ။ မင္းတုန္းမင္းတရားႀကီး လက္ထက္ကပါ။ ပဥၥမအႀကိမ္ သဃၤာယနာတင္တုန္းကပါ။ သဃၤာယနာတင္တယ္ဆိုတာက ျမတ္စြာ ဘုရားေဟာခဲ့တဲ့ တရားေတာ္ေတြကို မေပ်ာက္မပ်က္ရေအာင္လို႔ ရဟႏၱာႀကီးမ်ားဦးစီးၿပီး၊ ျပန္လည္ရြတ္ဆိုတာကို ေခၚတာပါ။ ပထမအႀကိမ္ကေန စတုထၱအႀကိမ္အထိ သဃၤာယနာတင္ခဲ့တုန္းထိသာ ရဟႏၱာႀကီးမ်ားပါ၀င္ပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္း ပဥၥမနဲ႔ ဆ႒မအႀကိမ္ေတြမွာေတာ့ မပါ၀င္ေတာ့ပါဘူး။ ပထမအႀကိမ္ သဃၤာယနာတင္တုန္းကတည္းက စည္းကမ္းခ်က္အေနနဲ႔ကေတာ့ သဃၤာယနာတင္ပြဲတြင္ ပါ၀င္ခြင့္ရသူမ်ားမွာ ရဟႏၱာျဖစ္ရပါမယ္။ စာတတ္ရပါမယ္။ ရဟႏၱာျဖစ္ၿပီး စာမတတ္ရင္ ပါ၀င္ခြင့္မရပါဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ ရွင္အာနႏၵာမေထရ္ျမတ္ႀကီးေတာင္ ရဟႏၱာမျဖစ္ေသးလို႔ သဃၤာယနာတင္ပြဲကိုတက္ေရာက္ဖို႔အတြက္ ရွင္မဟာကႆဖမေထရ္ျမတ္ႀကီးက ရွင္အာနႏၵာကို ရဟႏၱာျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားလိုက္ပါဦးဆိုၿပီး တစ္လတိတိဆိုင္းင့ံေပးထားတာပါ။ သဃၤာယနာတင္ပြဲကိုလည္း ဘုရင္ကသာဦးစီးၿပီး က်င္းပရပါတယ္။ မင္းတုန္းမင္းႀကီးလက္ထက္ေရာက္ေတာ့ သဒၵါတရားထက္သန္ၿပီး၊ သဃၤာယနာတင္ပဲြကို က်င္းပျပဳလုပ္ပါတယ္။ အဲဒီမွာ ေတာင္ဖီလာဆရာေတာ္ႀကီးအပါအ၀င္ နာမည္ႀကီးဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားပါ၀င္ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ရဟန္းေတာ္ႀကီးမ်ားက ပရိတ္ေတာ္မ်ားရြတ္ဖတ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ မင္းတုန္းမင္းႀကီးက ပရိတ္အိုးေတြကို လွမ္းလွမ္းၾကည့္ပါတယ္။ အဲဒါကို ေတာင္ဖီလာဆရာေတာ္ႀကီးမွလြဲၿပီး ဘယ္သူမွ သတိမထားမိပါဘူး။ ဒါနဲ႔ ဆရာေတာ္ႀကီးက ဒကာေတာ္မင္းႀကီးေတာ့ အေၾကာင္းေတာ့ရွိေတာ့မယ္ဆိုၿပီး၊ မင္းတုန္းမင္းႀကီးက ပရိတ္အုိးကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ရင္ ေတာင္ဖီလာဆရာေတာ္ႀကီးက ခင္းထားတဲ့ ေကာ္ေဇာႀကီးကို လွန္လွန္ၾကည့္တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ပရိတ္ရြတ္ဖတ္တာေတြၿပီးသြားေတာ့ မင္းတုန္းမင္းႀကီးက ဆရာေတာ္ကိုေလွ်ာက္တယ္။ အရွင္ဘုရား တပည့္ေတာ္ၾကားဖူးတာေတာ့ အရင္တုန္းက ရဟန္းေတာ္မ်ား ပရိတ္ရြတ္ဖတ္ရင္ ေရမ်ားဆူပြက္လာတယ္လို႔ ၾကားဖူးပါတယ္ဘုရား။ အခု အရွင္ဘုရားတို႔ ရြတ္တာက ေရမ်ား ဆူပြက္ျခင္းမရွိပါလားဘုရား လို႔ ေလွ်ာက္တင္တယ္။ အဲဒီအခါမွာ ေတာင္ဖီလာဆရာေတာ္ႀကီးက မင္းႀကီး အာေသာကမင္းႀကီး သဃၤာယနာတင္တုန္းက ဘုန္းတန္ခိုးအရမ္းႀကီးေတာ့ သဃၤာယနာတင္ပြဲကို လာတဲ့လမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ ေကာင္းကင္က ဂဠဳန္တစ္ေသာင္း ေျမေပၚက နဂါးတစ္ေသာင္း ၿခံရံလာတယ္လို႔ ၾကားဖူးတယ္။ အခုမင္းတရားႀကီးအလွည့္မွာ နဂါးမ်ားေပၚလာမလားလို႔ ေကာ္ေဇာကို လွန္လွန္ၾကည့္ေနတာ တီေကာင္ေတာင္မေတြ႔ဘူး မင္းႀကီးရဲ႕။ ဒီေတာ့ကာ ပရိတ္ေရမဆူတဲ့ ဘုန္းႀကီးနဲ႔ တီေကာင္ေတာင္မေတြ႔တဲ့ ဘုရင္ ဘဲစားဘဲေခ်ေပါ့ေနာ္ လို႔ ျပန္ေျပာလိုက္တယ္တဲ့။
ဟာသေလးကေတာ့ ဒီေလာက္ပါပဲ။ ဒါကဘာကိုေျပာလဲဆိုေတာ့ အလုပ္တစ္ခုဟာ လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္တဲ့သူပဲ လုပ္ရမွာ။ အဲလိုမွ မဟုတ္ရင္ ၿပီးျပည့္စုံမွာမဟုတ္ဘူး။ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာတစ္ခုထဲနဲ႔ လုပ္လို႔မရဘူး။ အခုေခတ္မွာလဲ ငါလုပ္ရင္ျဖစ္တယ္ဆိုၿပီး လုပ္ေနတဲ့သူေတြအမ်ားႀကီး။ လုပ္ၿပီးသြားရင္ ခံလိုက္ရတာကမ်ားတယ္။ စည္းကမ္းေလးေတြကုိေတာ့ သိထားရင္ေကာင္းတာေပါ့။ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာတစ္ခုထဲနဲ႔ အလုပ္တစ္ခုက အဆင့္က်သြားရင္မေကာင္းဘူးေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္လဲ ဗုဒၵဘာသာ၀င္ တစ္ေယာက္ပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ေျပာတာေတြကို ခ်က္ခ်င္းေတာ့ နားလည္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေသေသခ်ာခ်ာဖတ္ၿပီး စဥ္စားၾကည့္လိုက္ေပါ့။

1 comment:

Ka Daung Nyin Thar said...

ေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ ကိုရန္ကုန္သား..

က်ေနာ္တို႔ မေတြ႔ျဖစ္တာေတာင္ ၾကာျပီဗ်ာ တကယ္.. ကိုရန္ကုန္သား အလုပ္အကုိင္ အဆင္ေျပရဲ႔လား.. က်ေနာ္ ကိုရန္ကုန္သားဘေလာ့ကို လာမလည္ျဖစ္ဘူးဗ်.. ေဆာတီး

အစစအဆင္ေျပပါေစဗ်ာ