အရြက္ နဲ႔ အ႐ိုး
ေခါင္းစဥ္က တစ္မ်ဳိးႀကီးေနာ္... ဒီေန႔ ထမင္းစားဖို႔ ဟင္းသြား၀ယ္ေတာ့ ထမင္းဆိုင္မွာ ဟင္းေတြကအမ်ားသား... ဘာစားရမလဲလို႔လိုက္ၾကည့္ရင္းနဲ႔ တစ္ျခားဟင္းေတြအျပင္ ခ်ဥ္ေပါင္ေၾကာ္ကိုေတြ႔တယ္... အရင္လဲေတြ႔ေနက်ပဲ ေလ.... ဒီေန႔က်မွ စိတ္ထဲမွာေတြးမိတယ္။ လူေတြက ခ်ဥ္ေပါင္မွာ အရြက္ကိုစားၿပီး အ႐ိုးကိုဘာလို႔မစားၾကတာလဲ လို႔ေပါ့.. အရြက္ဆိုတာက အ႐ိုးရဲ႕အေထာက္အပ့ံမပါပဲနဲ႔ ျဖစ္မလာႏိုင္ဘူးေလ... အရြက္မွာလိုအပ္တဲ့ အာဟာရဓာတ္ေတြ ေရေတြကို အ႐ိုးကသယ္ေဆာင္ေပးရတယ္... ငြားငြားစြင့္စြင့္ ေနႏိုင္ဖို႔အတြက္ ေထာက္ကန္ ေပးထားရတယ္... ေလျပင္းတိုက္လာရင္လဲ လြင့္ပါမသြားေအာင္ ကာကြယ္ေပးတယ္... ဒါေပမယ့္ သူ႔ခမ်ာ လူေတြရဲ႔ လ်စ္လ်ဴ႐ႈျခင္း၊ ပစ္ပယ္ျခင္းကို ခံရတယ္... သူက အပင္မို႔လို႔ထားပါေတာ့...
လူေတြထဲမွာေရာ. . .
ဒီလိုအျဖစ္မ်ဳိးေတြ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလား? သိပ္ျဖစ္ႏိုင္တာေပါ့... သူမ်ားေတြအတြက္ အနစ္နာခံေပးတယ္... အမ်ားနဲ႔ မတူတဲ့ သူတို႔ရဲ႕အေတြးအေခၚ အယူအဆေတြကို လူေတြကနားမလည္ေတာ့ ေရွာင္ဖယ္ေရွာင္ဖယ္ လုပ္လာ တယ္။ အဲဒါကိုေကာ သူတို႔ရဲ႕ အားနည္းခ်က္ လို႔ေျပာမလား... ထားပါေလ... သူတို႔ရဲ႕ အားနည္းခ်က္၊ လိုက္အပ္ခ်က္ေလး တစ္ခုတည္းနဲ႔ လူအမ်ားရဲ႕ ပစ္ပယ္ လ်စ္လ်ဴ႐ႈတာေတြကို ခံရတယ္... အဲဒီလို ျဖစ္လာေတာ့ သူတို႔မွာ အားငယ္စိတ္ေတြ၀င္လာတယ္... လူေတြၾကားထဲကို မသြားရဲေတာ့ဘူး... ၾကာလာေတာ့ လူေတြကိုေၾကာက္လာတယ္... သူတို႔ရဲ႕စိတ္ရင္းေစတနာေတြ အေတြးအေခၚေတြ အယူအဆေတြက လူေတြဆီ ကိုမေရာက္ေတာ့ဘူး... တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ လူေတြနဲ႔ေ၀းသြားေရာ... နားလည္လြယ္ေအာင္ေျပာရရင္ အထီးက်န္ ျဖစ္ကုန္တာေပါ့ ... ဒီလိုလူမ်ဳိးေတြကို ကုိယ္ကုိယ္တိုင္ေတြ႔ခဲ့ရင္ သူတို႔ကို အားေပးစကားေျပာဖို႔ ကူညီေပးဖို႔ ကုိယ့္မွာေကာ တတ္ႏိုင္ရဲ႕လား... သူမ်ားေတြ ပစ္ပယ္ထားတဲ့သူကို ကိုယ္ကလက္ခံရဲပါ့မလား... လက္ခံတယ္ပဲ ထား... အေျပာလြယ္သေလာက္ အလုပ္ခက္တယ္ေနာ္... အမ်ားကလဲ ကုိယ့္ကိုေျပာၾကမွာပဲ... အဲဒါကိုေရာ ကုိယ္က ခံႏိုင္ပါ့မလား... သူမ်ားမိုးခါးေရေသာက္ၿပီး ကိုယ္ကမေသာက္လို႔ လူေတြကပါ ကုိယ့္ကုိပစ္ပယ္သြားၾက ရင္ေကာ... ကိုယ္က အဲဒီေလာက္ထိ စြန္႔စားရဲပါ့မလား? ကိုယ့္မွာလဲ ပတ္၀န္းက်င္ အသိုင္းအ၀ိုင္းဆိုတာရွိတယ္ ေလ... သူတို႔ကိုေကာ ဘယ္လိုရင္ဆုိင္မလဲ? ကုိယ္ကလဲ လူထဲကလူ မဟုတ္လား...
ေလာကႀကီးမွာ အ႐ိုးလိုမ်ဳိး တိမ္ျမဳပ္သြားတဲ့သူေတြ အမ်ားႀကီးရွိသလို... အရြက္လိုမ်ဳိး ေက်ာ္ၾကားလာတဲ့သူေတြ လဲ ဒုနဲ႔ေဒးပါပဲ... ကိုယ္ကေကာ အရြက္လား အ႐ိုးလား? တစ္ခုခုေတာ့ ျဖစ္လာႏိုင္တယ္... ျဖစ္လာခဲ့ရင္ ဘ၀ကို ဘယ္လိုေရွ႕ဆက္မလဲဆိုတာ အခုကတည္းက စဥ္းစားထားသင့္တယ္...
2 comments:
ဒါနဲ႔ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ကိုရန္ကုန္သားၾကီး ခ်ည္ေပါင္ရြက္ေၾကာ္ကိုသာ၀ယ္ျပီး ေန႔လည္စာစားလိုက္ေလသတည္း
inn Yangon Thar so dar Ko^Daw^Gyi so dal thu pot , Kya naw nal dinner tu tu sar nay kya par , Chin paung kyaw ko thu hta min saing ka a lar kar a myal pay dar par. Wal ma sar ya par buu :P
de lu gyi ka lwal buuu :P
Post a Comment